Enkele weken geleden was ik terug in Bretagne voor het rijke zeeleven daar. Deze keer niet op eigen houtje, maar samen met de Belgische Strandwerkgroep. Dat er tijdens onze trip een extreem springtij plaatsvond was uiteraard niet toevallig. Ter plaatse was de komst van de ‘grande marée’ duidelijk zichtbaar aan de extra dijkbescherming, persberichten en de massale pêche à pied. Zelfs het Vlaamse nieuws pikte de uitzonderlijke waterstanden op met beelden van de Mont Saint Michel.
Het resultaat was spectaculair! Kelk- en zeegrasvelden kwamen bloot te liggen, en veel fauna werd duidelijk verrast.
Op het waarnemingslijstje kwamen leuke krabbensoorten, prachtige slakken en niet minder dan 20 soorten vissen.
De euforie werd spijtig genoeg beëindigd door een auto-ongeval. Ik kwam er met de schrik van af, maar m’n auto was voor de schroothoop. En alsof dat nog niet genoeg was, heeft m’n macrolens het diezelfde dag ook begeven. Maar ondanks de pech toch een leuke reis gehad. Dank aan de medereizigers voor de hulp bij het ongeval en om mij en m’n bagage terug thuis te brengen!
Sommige foto’s vragen misschien een
extra woordje uitleg:
Te beginnen met de zeenaaktslakken. Net zoals de Bleke plooislak op Zeebes,
werd ook de Rostanga rubra gevonden en gefotografeerd op z’n voedselbron (een
soort rode spons). Knap staaltje camouflage van die laatste!
Het Harlekijnslakje was één van m’n hoogtepunten van de reis. We vonden er
verschillende, maar nooit groter dan 5mm. Hierdoor was de schoonheid van deze
diertjes enkel met vergroting te zien. Nog een geluk dat ik deze al
gefotografeerd had vóór m’n macrolens de geest gaf…
Van de vissen heeft de Gevlekte griet een leuk weetje: dit is de enige platvis
die zich ondersteboven aan horizontale en overhangende rotsen kan vast hechten.
Minder leuk voor vissen is de parasitaire isopode Anilocra frontalis. Deze
hecht zich vast aan de kop van vissen en voedt zich met het bloed van zijn
gastheer.
Tenslotte zullen sommigen zich ook wel vragen stellen bij de foto van de
Gesterde geleikorst. Het betreft een kolonievormende zakpijp die ook bij ons
voorkomt. Speciaal aan deze soort is dat verschillende zoöiden (individuele
zakpijpen) rondom een centrale opening gegroepeerd staan en zo de mooie
structuur/’sterretjes’ vormen.